ارکان کاراته

کاراته را می توان به چهار رکن تقسیم کرد:

1- تمرکز : خالی کردن ذهن و روان از هرچه درآنست ، تنها به سوژه مورد نظر فکر کردن ، بکارگرفتن همه توان مغز و اندیشه تا رسیدن به نتیجه مطلوب را تمرکز گویند . تمرین ساده آن در کلاسهای کاراته همان ذن است . از هنرجویان تقاضا میشود روی چیز خاصی فکر کنند ، یا حداقل سعی کنند .

تمرکز فکر در مبارزات کاراته مسئله بسیار مهمی است ، آنانی پیروزند و بر حریف خود راحت تر غلبه می کنند ، که بتوانند فکر خود را روی حرکات و تکنیک هایی که اجرا می کنند ، متمرکز کرده و مسلط باشند و در همین حال افکار اضافی را ، از مغز خود خارج کنند .

2- انتخاب : بعد از آنکه کاراته کا فکر را در حیطه ی خود از مشغولیات اضافی خالی نگه داشت ، می تواند دست به گزینش یا انتخاب درستی از تکنیک و زمان اجرای آن در برابر حریف بزند ، و خیلی راحت در مقابله با ضربه وارده ، عکس العمل نشان داده و با انتخاب صحیح او را از پای درآورد .

قدرت تصمیم گیری و انتخاب به موقع یکی از ارکان مهم در کاراته می باشد که در اثر ممارست و سالها تمرین به شکل ناخودآگاه در شخص بروز خواهد کرد .

3- سرعت : چون حرکات کاراته مفصلی است ، لذا سرعت یکی از عوامل بسیار مهم در اجرای تکنیک می باشد . در کشتی یا جودو به علت اینکه ، حرکات دو حریف عضلانی و کششی می باشد ، وزن دو نفر مقابل تاثیر زیادی در مبارزه دارد . حرکات سریع مفاصل نقش بارز و پراهمیتی در مبارزات و تمرینات دارد ، از طرف دیگر بخاطر همین مسئله (مفصلی بودن حرکات) ، هیچ محدودیت سنی خاصی برای ورزش کاراته وجود ندارد و از طفلی خردسال تا پیرمردی مسن می توانند کاراته کار کرده و مبارزه کنند .

4- دقت : دقیق بودن از خصایص اصلی یک مبارز خوب کاراته است ، چه اگر او در حین مبارزه دقت نکند مواظب حرکات و جابجایی حریف نباشد ، با وجود دارا بودن ویژگی های مطلوب ، بزودی از پای درآمده و نقش برزمین می شود ، ولی چشمان تیز بین با احساسی قوی و اعصابی مسلط که هر حرکت ، ولو کوچک حریف را با دقت و اغماض در نظر گرفته و می سنجد ، به محکمی و پرتوان به خود متکی بوده و پیروز می شود .

نهایتا با تمرکز فکر ، انتخاب درست تکنیک و اجرای سریع و دقیق آن به محل مورد نظر است که پیروزی یک مبارز را تعیین می کند نه چیز دیگری .

منبع: کتاب راهی به نهایت حقیقت