کیوکو به معنای نهایت و شین به معنای حقیقت می باشد.
منبع:
ترجمه شده توسط آزاده سادات مقدم نیا از سایت https://www.kyokushinwla.com/
در اين وبلاگ در كل اينترنت |
کیوکو به معنای نهایت و شین به معنای حقیقت می باشد.
منبع:
ترجمه شده توسط آزاده سادات مقدم نیا از سایت https://www.kyokushinwla.com/
لباس کاراته که آنرا دوگی می نامند از یک شلوار و یک پیراهن تشکیل شده است که بر روی آنها یک کمربند که رنگ آن بیانگر درجه کاراته کا است نیز بسته می شود . پس از پوشیدن شلوار و پوشیدن پیراهن لبه چپ پیراهن را روی لبه راست آن قرار می دهیم .
منبع:
کتاب کیوکوشین کای کاراته
آرم کانکو که الهام گرفته از پیوستن انگشتان سبابه و شصتها می باشد به صورت سمبلیک روی بازوی چپ پیراهن نصب می گردد که نشان از قدرت و عمق و ژرفای کاراته در مرکز و دایره خارجی انسجام و همبستگی را نمایش می دهد و رنگ آن قرمز می باشد .
نوشته کیوکوشین به خط سنتی (کانجی) که روی سینه چپ پیراهن نصب می گردد و به رنگ آبی می باشد .
منبع:
کتاب کیوکوشین کای کاراته
-در 27 جولای 1923 میلادی ((I-choi)) جوانی که بعدها ماسوتاتسو اویاما نام گرفت و سوسای انجمن جهانی کیوکوشین شد ، به دنیا آمد.
- در سال 1925 میلادی اویاما به منزل خواهرش در منچویا((Manchuia )) فرستاده شد .
- در سال 1936 میلادی اویاما وارد مدرسه ابتدایی در سئول کره شد و در آنجازیر نظر آقای ((Yi)) کمپوی چینی را فرا گرفت
وی تکنیک 18 دست را با مهارت کامل آموخت و در سال دوم معادل درجه شودان(Shodan) شد .
- در سال 1938میلادی وارد مدرسه هوائی یاماناشی(Yamanashi Air Way) در ژاپن شد . اویاما زیر نظر گی چین فونا کوشی (Gichin Funakoshi) یکی از سه نفر پیشگامان کاراته ژاپن و همچنین آقای سونی چو (Sonei Chu) که او نیز یک کره ای بود به فراگیری کاراته پرداخت .
سونی چو در روش گوجو(Go ju) کاراته سرآمد عهد خود بود و این رشته را به ژاپن معرفی کرد .
در میان سبکهای مختلف کاراته که از طریق جزیره اوکیناوا به مردمان ژاپن معرفی شدند ، سبکهای شوتوکان و وادوریو از شجرنامه پدر علم کاراته یعنی فوناکوشی سن سی بوده است .
سونی چو یکی از شاگردان مکتب میاگی چوجون و ((یا ما گوچی گوگن )) که ازمقام های رسمی و شناخته شده در کاراته ریوکیو بوده اند می باشد و این اساتید روش گوجوریو را سازمان بخشیدند.
- سوسای اویاما در سال 1940 وارد دانشگاه ((تا کوشوکو)) (Takushoku) شد. در آن زمان وی درجه نی دان (دان 2) را اخذ کرده بود.
- در سال 1945 اویاما انستیتوی تحقیقات کاراته ((ایوا)) (Eiwa) را در ((سی نامی کو)) ( Sinami ku) توکیو افتتاح کرد.
- در سال 1946 اویاما وارد دانشکده تربیت بدنی دانشگاه ((واس دا)) (Waseda) شد.
ماسوتاتسو اویاما با دو نویسنده مشهور ژاپنی بنامهای ((ایجی یوشی کاوا)) (Eiji yoshikawa)و ((شیروازاکی))
(Shiro ozaki) ملاقات کرد .هدف اویاما از این دیدار مطالعه در مورد روش سامورائیهای قدیم بود .
یوشی کاوا نویسنده زبردست ژاپن ، زندگی پرفراز و نشیب سامورائی افسانه ای میاموتو موساشی را به رشته تحریر در آورده بود .موساشی مشهورترین شمشیر باز ژاپن در قرون وسطی بوده است که علاوه بر جنگاوری در زمینه شعر و موسیقی نیز به مدارج عالی رسیده بود .
ماسوتاتسو اویاما برای تمرینات انفرادی به کوه ((می نوبی)) می رود و کتاب یوشی کاوا را نیز به همراه خود به کوهستان می برد . وی از آن جهت که محل تمرینات موساشی همین کوهستان بوده است آنجا را انتخاب می کند .
- در سال 1947 اویاما در اولین مسابقات قهرمانی ژاپن که پس از اتمام جنگ در شهر ((کیوتو)) (Kyoto) برگزار شد شرکت کرد و قهرمان آن دوره شد .
- ماسوتاتسو اویاما در سال 1948 تصمیم می گیرد زندگی خود را وقف کاراته نماید و تنهایی به مدت 18 ماه در کوهستان منطقه ((چیبا )) (Chiba) واقع در ((کیوسومی )) (Kiyosumi) به تمرین و تکمیل روش کاراته می پردازد .
بعد از گذشت 18 ماه کفیل او به وی نامه می نویسد که دیگر نمی تواند تامین مالی وی را بعده بگیرد و او باید به جامعه بازگردد
البته همین مدت کافی بود تا اویاما روش و فلسفه خود را به نام مرگ با یک ضربه که تعبیری است از جمله( I chi geki hissatsu) به تکامل برساند .
- سال 1950 نبرد با یک گاو وحشی در چیبا .
او اتاقی در اختیار گرفته بود و به تمرین کشتن گاو با دست خالی می پرداخت .
روش او ضربه زدن به پیشانی گاو بود . در این مدت او 47 گاو را کشت که ازآن میان 4 گاو در جا کشته شدند.
- در سال 1951 اویاما تعلیم کاراته به ارنش آمریکا را آغاز کرد . او همزمان به تعلیم کاراته در دوجوی سون (Sonedojo) در چیبا پرداخت ، در آن زمان وی دان 5 جودو را نیز دریافت کرده بود .
- در سال 1952 یک انجمن کاراته در آمریکا اویاما را دعوت کرد . وی طی 32 جلسه به مبارزه بدون شکست و نمایش کاراته در ایالتهای مختلف این کشور پرداخت .
- در سال 1953 اویاما بار دیگر به آمریکا سفر کرد و با یک گاو وحشی مبارزه کرد و با قطع کردن شاخهای گاو چهره محبوب شیکاگو شد .
- اویاما در سال 1954 به ژاپن بازگشت تا در یک فیلم آموزشی در (( بوسوچیبا )) (Boso chiba) شرکت کند . در همین سال اولین دوجوی اویاما تاسیس گردید . دستیاران او ((میزو شیما )) و ((یاسودا)) بودند.
- در سال 1955 اویاما توسط یک مروج آمریکایی به آمریکا دعوت شد . او همچنین به آمریکای جنوبی و اروپا سفر کرد و با افراد بسیاری مبارزه کرد .
نمایش شکستن بطری نوشابه نزد مردم محبوبیت زیادی یافت . در همان سال اویاما با یک گاو نر وحشی در شیکاگو مبارزه کرد که مورد اعتراض کلوپ دوستداران حیوانات قرار گرفت
- در سال 1956 ماسوتاتسو اویاما سفرهای خود را به جنوب شرقی آسیا (اوکیناوا) آغاز کرد . هدف او مطالعه روش های مختلف مبارزه در این مناطق بود .
- اویاما دوجو(Oyama dojo) پشت دانشگاه ((ریکو )) افتتاح شد . درآن زمان اویاما گفت :
(( این واقعا شروع کیوکوشین است . شروع کاراته ای که با 1000 روز تمرین
آغاز می شود و با 10000 روز تمرین دریچه ای به سوی اسرار باز می کند .))
- در سال 1957 اویاما به اروپا سفر می کند . همچنین مجددا به آمریکا می رود .
اویاما در مکزیکو با یک گاو وحشی مبارزه می کند و به دلیل آسیبهای جدی 6 ماه در بیمارستان بستری می شود .
I.K.O آمریکا و آفریقای جنوبی افتتاح می شود .
- در سال 1958 کتاب ((کاراته چیست )) منتشر می گردد که به پرفروش ترین کتاب کاراته ژاپنی تبدیل می شود .
اولین شاخه خارجی کیوکوشین توسط آقای ((بابی لو )) ( Bobby lowe) افتتاح می گردد .
F.B.I واشنگتن از اویاما برای تعلیم و نمایش کاراته دعوت به عمل می آورد .
مدرسه نظامی غرب از اویاما برای تعلیم دعوت بعمل می آورد .
اویاما برای مبارزه با یک خرس به هوکایدو سفر می کند که موفق به انجام مبارزه نمی شود .
- در سال 1959 اولین دوره مسابقات هاوائی برگزار می شود که در آن اویاما ضمن ارائه نمایش توجه زیادی به مسئله داوری می کند .
در همان سال اویاما دوجو ، اولین مدرسه تابستانی در چیبا را افتتاح می کند .
- در سال 1960 اویاما 72 نمایندگی در 16 کشور اعطا می کند .
- در سال 1961 در اولین دوره مسابقات اوپن در آمریکای شمالی (Medisensqure gardens)
اویاما به نقش سرداور توجه زیادی می نماید.
- در سال 1963 هونبوی کیوکوشین کاراته در محله ((ایکی بوکورو)) (Ikebukro) ساخته می شود .
- در سال 1964 ((موی تای)) (Muaithai) ، کیک بوکسینگ کاراته ژاپن را به مبارزه دعوت می کند و اویاما دعوت را
می پذیرد . در مبارزه ای بدون قاعده او سه نفر از شاگردانش را به تایلند می فرستد که در 2 مبارزه از 3 مبارزه پیروز می شوند و نام کاراته ژاپن را بلند آوازه می نمایند .
((ای ساتو)) (E.sato) اولین نخست وزیر و برنده جایزه نوبل ، بعنوان رئیس (Kaicho)
کیوکوشین کای کان و اویاما بعنوان مدیر ((کانچو)) (Kancho) برگزیده می شوند .
I.K.O به ثبت می رسد و هونبوی توکیو رسما افتتاح می شود .
- در سال 1965 اولین تعلیمات زمستانی در(( کوه می تسومینه)) (MountMitsumine)برگزار می گردد.
کتاب ((این است کاراته)) در همان سال منتشر می گردد که بصورت انجیل کاراته در می آید .
این کتاب در 3000 صفحه و با بیش از 20000 تصویر به چاپ می رسد .
- در سال 1966 آقای ک . کوروساکی برای تعلیم به اروپا سفر می کند .
در این سال ((دینامیک کاراته)) (DinamicKarate) (نسخه ژاپنی) تکمیل می شود . و مجله ژاپنی ((کاراته مدرن))
(ModernKarate) منتشر می گردد ، این مجله به مجله ای پرطرفدار تبدیل می شود .
- در سال 1967 شیگورو کاتو برای تعلیم به استرالیا اعزام می شود .
لوک هالندر (Loek Hollander) مبارزه صد نفره انجام می دهد.
- کانچو اویاما در سال 1968 برای توسعه کیوکوشین مسافرتهای طولانی خود را آغاز می کند .
او به آمریکا(هاوایی) ، اروپا (انگلیس ) و اردن سفر می کند .
در همان سال I.K.O اروپا افتتاح می گردد . و لوک هالندر به عنوان رئیس انتخاب می شود .
- در سال 1968 I.K.O خاور میانه تاسیس می شود
I.K.O پاسیفیک جنوبی تاسیس می گردد.
کانچو اویاما ، تعلیمات خصوصی کیوکوشین را به پادشاه اردن آغاز می کند .
- سال 1969 اویاما اولین مسابقات اوپن کیوکوشین و فول کنتاکت را در توکیو برنامه ریزی می نماید.
این مسابقات توجه کیک بوکسور ها ، جودو کارها و سایر سبکهای کاراته را جلب می کند .
48 نفر در این مسابقات شرکت کردند و نفرات اول تا سوم آقایان یامازاکی ، سوانو و هاساگاوا از شاگردان اویاما بودند . در همین سال I.K.O آسیای جنوب شرقی تاسیس می گردد .
کتاب (( کاراته پیشرفته)) (advancedkarate) به زبان ژاپنی منتشر می گردد .
- در سال 1971 کتاب (Karate BakaIchida) منتشر می گردد. این کتاب که زندگی اویاما را در غالب کمدی شرح می دهد به سرعت مقبولیت عمومی می یابد .
در این سال نمایندگی منطقه ای تصویب می شود .
- در سال 1972 کتاب ((روح مبارزه))) ((FightingSpint به زبان ژاپنی منتشر می شود .
تیم کاراته کنترلی ژاپن در مسابقات جهانی در پاریس شکست می خورد . اویامابسیار منقلب می شود و نظرات خود را در این زمینه به چاپ می رساند و این باعث شکاف عمیقی بین دو گروه می گردد .
مبارزه صد نفره توسط هوارد کالینز انگلیسی انجام می شود .
کانچو اویاما دان 9 را از همه شاخه ها دریافت می دارد.
- در سال 1973 مبارزه صد نفره توسط می یوکی میورا انجام می شود .
- در سال 1975 اولین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین بصورت اوپن در اول نوامبر با حضور 128 نفر شرکت کننده از 32 کشور برگزار می گردد .
- در سال 1976 فیلم اولین دوره مسابقات جهانی با نام ((قویترین کاراته)) ارائه می گردد .
- در سال 1977 اویاما در اولین دوره مسابقات اوپن فول کنتاکت استرالیا حضور پیدا می کند .
در همان سال ماهنامه ژاپنی قویترین کاراته (Strongest Karate) منتشر می شود .
- در سال 1979 دومین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین (اوپن) با حضور 187 شرکت کننده از 62 کشور برگزار می گردد .
- در سال 1980 شیگورو اویاما، هیدیوکی شی هارا و یوشی جی سوانو از عضویت در کیوکوشین معلق می شوند .
- در سال 1981 H.R.H شاهزاده فیصل از عربستان سعودی برای دیدار خصوصی با اویاما به هونبو می رود.
- در سال 1982 اویاما در دانشگاه کیوتو سمیناری برگزار می نماید .
- در سال 1983 برای بیستمین سال تاسیس کیوکوشین جشنی با حضور 3000 نفر برگزار می گردد.
- در سال 1984 سومین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین در ماه ژانویه برگزار می گردد .
کتابهای (My Karate Budo Education) و (Shawa gorin-nosho) در همین سال منتشر می گردد .
شاهزاده کرون (Crown) از نپال جهت دیدار نمایش و ملاقات اویاما به ژاپن سفر می کند .
- در سال 1985 فیلم (( راه کیوکوشین )) به وسیله شرکت (( شاهوکو فوجی )) ساخته می شود .
ریاست سازمان کیوکوشین ، آقای ماتسوهی موری فوت می کند .
- در سال 1986 مبارزه صد نفره توسط شوکی ماتسویی انجام می شود .
- در سال 1987 چهارمین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین با حضور 207 شرکت کننده برگزار می شود .
- در سال 1991 پنجمین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین در ماه نوامبر با حضور 250 شرکت کننده برگزار می گردد .
- در سال 1994 با مرگ سوسای اویاما ، اتحادیه کیوکوشین کاراته نیز مرد و بسیاری از آرزوهای بزرگ این سبک تحقق
نیافت .
منبع :
کتاب آموزش آزمون ارتقا در کیوکوشین کاراته
(( افراد کوچک با فکرهای کوچک کیوکوشین را از هم گسیختند .))
((تاریخ کاراته دیگر مردی همانند وی نخواهد دید .))
مرحوم سوسای اویاما در سال 1923 در کره متولد شد و مطالعه ورزش کمپو را در 9 سالگی شروع کرد. او از مدرسه متوسطه در سئول فارغ التحصیل شد و در سال 1938 جهت تحصیل در یک مدرسه هوانوردی به ژاپن عزیمت نمود. در آغاز کار وارد رشته جودو شد و سپس به کاراته روی آورد. پیشرفت شایان او در کاراته بطوری بود که در 17 سالگی موفق به اخذ کمربند سیاه دان 2 شده و دان 4 را در 22 سالگی کسب نمود. وی هنگامیکه در دانشگاه تاکوشوکو نام نویسی کرده بود بخدمت سربازی فرا خوانده شد در سال 1947 بعد از جنگ در مسابقات ژاپن به مقام قهرمانی رسید و پس از آن برای دستیابی به مهارتهای نهائی کاراته به کوهستان عزیمت نمود جایی که بتنهائی با تمرینات سخت فیزیکی و نظم روانی ماهها زندگی کرد. پس از گذشت آن ایام به شهر بازگشت و بدلیل نیاز به حریفان قدرتمند تصمیم به مبارزه با حیوانات وحشی گرفت. در سال 1952 برای نمایش کاراته ژاپنی به آمریکا سفر کرد. وی در آنجا به هزاران نفر در بیش از 200 برنامه ثابت نمود که نیروی کاراته تا چه حد مبهوت کننده است. اویاما در طی مسابقات بدون شکستش با برجسته ترین بوکسورها و کشتی گیران آمریکایی، رکورد تازه ای از خود به جا گذاشت. در سال 1953 هنگامیکه به ژاپن بازگشت در نبرد بدون سلاح با یک گاو نر وحشی با شاخ هایی به قطر 10 سانتیمتر درگیر شد و پس از یک کشمکش خطرناک توانست یکی از شاخهای گاو را از ریشه در آورد و با این کار خود جهان رزمی را شگفت زده کرد.
در سال 1953، استاد اویاما اولین دوجوی شخصی اش را افتتاح کرد و به تدریس کاراته ی ابداعی اش پرداخت . در سال 1960 ، هونبو دوجوی مرکزی خود را در توکیو افتتاح کرد، و این در زمانی بود که سوسای اویاما نام ((کیوکوشین)) به معنای ((حقیقت مطلق)) را برای هنرش برگزیده بود . در همین سال بود که سوسای اویاما ((کیوکوشین کاراته )) را به جهانیان معرفی نمود . امروزه کیوکوشین کاراته به عنوان یکی از برگترین سازمانهای رزمی در جهان شناخته شده است و بیش از میلیونها عضو در سراسر جهان را تحت پوشش خود دارد و هر روز هم بر تعداد اعضا افزوده می شود .
استاد اویاما در طول دوران زندگی اش بیش از 22 کتاب را تالیف نموده است و این کتابها به بیش از 19 زبان ترجمه شده است . یک فیلم هم در باره ی زندگی ایشان ساخته شده است .
هدف بزرگ استاد اویاما این بود که به جهانیان نشان دهد که کیوکوشین کاراته نه تنها قویترین هنر رزمی در جهان است ، بلکه این هنر نوعی روش زندگی است که ریشه ی آن را بایستی در تربیت ، فرهنگ و فلسفه ی شرق جستجو کرد.
استاد اویاما در تاریخ 26 آوریل 1994 در توکیو ، ژاپن بر اثر بیماری ذات الریه چشم از جان فرو بست .
به روان پاک این استاد بزرگ که در طول زندگی پربارش به عنوان معلمی نمونه به تزکیه روح و جسم میلیونها جوان طالب استقامت و پایداری در اقصی نقاط جهان همت گماشت ، درود فرستاده و از خداوند رحمان برای ایشان طلب آمرزش و مغفرت داریم .
اوس
منبع:
کتاب کیوکوشین کای کاراته
هنر رزمی کاراته در سال 1342 وارد ایران شد.
در واقع ورود کاراته به ایران با سبک کان ذن ریو گره خورده است چرا که کاراته اولیه ای که وارد ایران شد این سبک بود.
پیش از آن کشتی کج، جوجیتسو و دفاع شخصی در شهربانی تمرین میشد.
کاراته ازیک زیرزمین 40 متری متعلق به منوچهر وارسته پدر بنیانگذار کاراته ایران « دکتر فرهاد وارسته » و با 5-6 نفر درخیابان بهار شمالی شروع شد. پس از چند ماه در همان سال به سالن مشتزنی وقت منتقل شدند، پس از مدتی از آنجا نیز نقل مکان کردند…
اکثر مقامات به دلیل عدم شناخت واقعی کاراته با آن به مخالفت برخاستند بعضی نیزاعتقادشان این بود که کاراته دفاع شخصی است و باید فقط در ارتش و شهربانی تدریس شود.
بنابراین کاراته مجدداً به زیر زمین 40 متری سابق بازگشت!!!...
پس از مدتی باشگاه گارد واقع در خیابان سیدخندان میعادگاه کاراته کاها شد، تعداد آنها به 17 نفر رسیده بود، هوای 15 درجه زیر صفر و سالن بدون شیشه، دوش و رختکن و کاراته کاها به همین هم قانع بودند، اما پس از مدتی گارد نیز تعطیل شد، تا اینجا حداکثر درجه کمربند «سبز» بود آری کاراته این ورزش نوپای شرقی که در یک زیر زمین محقر 40 متری متولد شده بود هنوز پس از گذشت دو سال بی خانمان و آواره بود.
اولین پیشقراولان و همراهان کاراته در سالهای اولیه عبارت بودند از «دکترعلوی مقدم» «استاد فعلی تاریخ در دانشگاه لندن » دکتر داریوش امینی، اصلانی، احمد وقایع نگار، فروزان فغانی، محمدرضا نصرتیان، هوشنگ اتحاد مرتضی کاتوزیان…
کاتوزیان که در جمع شاگردان اولیه کاراته نخستین کسی بود که کمربند سیاه را در ایران گرفت هنرمندیست کم نظیر و نقاشی است نوگرا، اوبنا به دلایل متعدد از اوایل دهه پنجاه با تشکیلات کاراته و دنیای پر رمز و راز این ورزش وداع کرد، اما اتحاد، نصرتیان، وقایع نگار و برخی دیگر از کاراته کاهای قدیمی هنوز دستی از دورونزدیک بر آتش کاراته دارند. این پیشکسوتان درسالهای نخستین کاراته شان مصائب و مشکلات زیادی را متحمل شده اند که نقل و نگارش آن جزء تاثر خاطر و تالم روح ثمری نمی بخشد .
اولین پناهگاه یا منزلگاه دولتی که امکان داد تا ورزشکاران کاراته از آن زیر زمین خارج شده ودر ملاء عام تمرین نمایند، سالن فعلی فدراسیون معلولین وجانبازان در ورزشگاه شهید شیرودی « سالن مشت زنی امجدیه سابق» بود.
بوکسورها وکاراته کاها همزمان و مشترکاً در این سالن به نرمش و تمرین میپرداختند وهمین امر مشکل کمبود جا را تشدید کرده ومشکلات و برخوردهائی را باعث می شد.
این داستان درست به زمانی باز می گردد که مرحوم علی عبده مؤسس باشگاه پرسپولیس، رئیس فدراسیون بوکس بود و نخستین شاگردان کاراته را هم نخستین مربی کاراته کشورتمرین می داد وکار تمرین توأم کاراته کاها وبوکسورها تا بدان حد کش و قوس پیدا کرد که نزدیک بود عبده و وارسته در دفتر همان سالن پیکارهای مشتزنی و کاراته را برای شاگردان به تماشا بگذراند؟!…
با بروز مجدد این اختلاف کاراته کاها بار دیگر به زیرزمینی دیگر پناه میبرند، این باربه امیرآباد و زیرزمین معروف به خمره ای شکل …
ورزشکاران اولیه کاراته علاوه بر مشکلات و مصائبی که ذکر آن رفت، رفته رفته با مشکلات و به بیماریهای تازه ای مواجه و دست به گریبان شدند حضور و قدرت نمائی مشتی اوباش دست پرورده فرهنگی غلط در محیط ورزش و ندای هل من مبارز سر دادن !!! …
کاراته کاها هم، به دلیل همبستگی و اتحادی که داشتند از پای نمی ایستادند و این توطعه ها را خنثی میکردند آنها کاراته را صرفاً یک ورزش نمی دیدند بلکه چیزی برای ساختن انسانهای پایمرد و پهلوان می انگاشتند و همین امر انگیزه همبستگی را بیشترمی کرد.
در سال1344 کاراته کاها به سالن ژیمناستیک امجدیه رخت بربستند،در اینجا هم با مشکلاتی مواجه بودند درگیری برای حفظ یک وجب جا ومکان کوچکی برای تمرین ونفس کشیدن !!...
اوباش ها هم همچنان در کمین بچه ها بودند …
درسال 1345 گرفتاریها تا به آنجا پیش رفت که کاراته بساط خود را به زمین تنیس و سالن کشتی دانشگاه تهران منتقل کرد، اما تربیت بدنی دانشگاه تهران هم تحمل شان نکرد!!…
از این رو ازمؤسسه اطلاعات و انجمن دوشیزگان و بانوان سابق سر درآوردند،درآنجا ودرزمین آسفالت تا سال 1346 و نزول برف و باران تمرینات خود را ادامه دادند.
فرارسیدن زمستان سخت سال 46 آنها را به باشگاه پهلوی سابق کشانید، به یک سالن متروکه که بچه ها همه هزینه تعمیرات آن را از جیب خودشان پرداخت نمودند …
در خلال این سالها یکی دو برنامه نمایشی کاراته در اماکن مختلف اجراشد، از جمله برای ارتشیان و فرماندهان آنها که به عظمت کاراته پی ببرند، در این سال آذرشیروانی اولین کاراته کای زن در تاریخ کاراته نیز به جمع کوچک آنها می پیوندد…
تا سال 1348 هر چه در کاراته داشتیم ،کان ذن ریوبود. تمامی شاگردان کاراته از این سبک بودند وارشدترین آنها عبارت بودند از: هوشنگ اتحاد ومرتضی کاتوزیان.
خرداد سال 1349 اولین کمربند مشکی را مرتضی کا توزیان گرفت و زمستان همان سال هوشنگ « محمداتحاد» کمربند سیاه را به کمر بست.اینان پس از حدود 7 سال تمرین صاحب کمربند مشکی شدند….
گفتنی است در همان سال درباشگاه آتش نشانی « میدان حسن آباد » ماشین چیان نیز کاراته تعلیم می داد ، علیرضا احسانی ، اکبر گلکار، اکبر محمدی بقا، فریبرز نوروزی ، احمد نژند و مدیری «که بعدها به تکواندو رفت» از آنجا برخاستند ، ضمن اینکه یوسف شیرزاد و اکبر پور بهرامی هم هرازگاهی در کلاس ماشینچیان تمرین می کردند.
سال شکوفائی کاراته در ایران
سال 1351 و تاسیس آکادمی کاراته ایران را می توان سال شکوفائی کاراته ایران نامید ،این مکان که در خیابان عبده سابق روبروی خیابان دکتر فاطمی بود به عنوان اولین باشگاه رسمی کاراته کشور کار خود را به صورت منسجم و کلاسه شده آغاز کرد… پس از آن باشگاه قصر یخ نیز که توسط مربیان کان ذن فعال شده بود به جرگه باشگاههای معتبر کاراته پیوست .
در همین سال محمد علی شریفی با کمربند سیاه دان یک شوتوکان به ایران آمد وبا موافقت مسولین آکادمی ایران در خیابان عبده کلاس شوتوکان را رسماً بر پا کرد .
این در حالی است که کاراته ایران پس از این همه تلاش و فعالیت هنوز فدراسیون ندارد.
سال 1972 ، تیم ملی کاراته ایران شکل می گیرد و به مسابقات جهانی 1972 پاریس و با هزینه شخصی اعزام می شود.
ترکیب تیم ملی اعزامی به پاریس عبارت بودند از: محمد اتحاد ، فرخ مشفق ، جمشید سلیمی ، محمد رضا نصرتیان و میردامادی و مربیگری اولین تیم ملی کاراته کشور را نیز فرهاد وارسته به عهده داشت .
در این رقابتها تیم ایران در اولین حضور خود موفق شد مقام پنجم جهان را به خود اختصاص دهد .
در این رقابتها ایران و سوئیس برای کسب مقام چهارمی می جنگند « گفتنی است که هنوز نحوه جدول مسابقات به شکلی نیست که سوم مشترک داشته باشد و مسابقات به صورت دوره ای برگزار میشود.» لذا سرنوشت پیروزی را دو شرکت کننده ایرانی و سوئیسی رقم خواهند زد، هوشنگ اتحاد نماینده ایران یک ماواش گری به حریف سوئیسی می زند ولی چون داورها امتیاز اورا نمی دهند این بار محکم تر می زند و حریف نقش بر زمین می شود و او نیز هانسوکو و تیم نیز جای چهارم را با پنجم عوض می کند.
اولین کرسی نائب رئیسی کاراته جهان نیز در همین سال و در مسابقات جهانی 1972 به ایران تعلق می گیرد ...
درسال 1352 اولین مسابقه انفرادی قهرمانی کشور در سالن هفتم تیر فعلی بین سبکهای وادوریو ، شوتوکان و کان ذن ریو برگزار می شود «گفتنی است که سبک وادوریو ابتدا توسط نصرتیان و مشفق و سپس توسط محمد باقر آقا میری بنیان نهاده و ریشه می دواند..
رده بندی اولین دوره مسابقات قهرمانی کشور « انفرادی – اوپن » به این شرح است:
1- هوشنگ اتحاد 2- فرخ مشفق 3-کیارش دیلمی ...
سال 1352 مصادف است با انتقال آکادمی کاراته از خیابان عبده به خیابان تخت طاووس «شهید مطهری فعلی » انجمن های کان ذن ریو ، وادوریو و شوتوکان به این مکان که نسبت به باشگاه قبلی وسیعتربود نقل مکان می کنند ودر اینجا کاراته بال وپر بیشتری می گشاید ، علاوه بر آکادمی کاراته باشگاه قصر یخ که فرهاد وارسته و مرحوم استکانچی در آن تدریس می کردند و باشگاه آتش نشانی که ماشین چیان مدرس آن بود ، باشگاه دیگری شروع به فعالیت می کند و آن در فلکه دوم تهرانپارس و سالن ورزشی استادیوم « فرحناز سابق بود » که علیرضا احسانی با کمربند سبز به امر تدریس کاراته در آن باشگاه میپرداخت، در سال1353 جمشید سلیمی باشگاه تخت جمشید را راه اندازی کرد و شاگرد دار شد خود علیرضا احسانی را از باشگاه « فرحنازسابق» به آنجا آورد تا کلاسها را اداره کند...
و اما کاراته برای اولین بار در سال 1353 از محدوده تهران خارج می شود و استان فارس و شهرگل وبلبل شیراز اولین شهری است که کاراته سبک کان ذن ریو درآن استارت می خورد و به تدریج کاراته در استانها و شهرستانهای دیگر ریشه می دواند، گنبد کاووس، اصفهان، مشهد ، تبریز ، اراک، کرمان، ساری،باختران و ارومیه صاحب کاراته می شوند.
بچه های شهرستانی که ساکن و یا مقیم تهران بودند با ورود به آکادمی کاراته و فراگیری بخشهائی از فنون کاراته و دریافت کمربندهای مختلف « حتی پائین » روانه ولایات خود می شوند در سال 1353 فدراسیون کاراته ایران به اهتمام و جدیت و پیگیری تعدادی پیشکسوت تأسیس می شود ، مسوولیت اولین فدراسیون کاراته از سوی سازمان ورزش وقت به فرهاد وارسته واگذار می شود .
همزمان با تاسیس فدراسیون کاراته تیم ملی کاراته ایران مرکب از اتحاد ، سلیمی ، مشفق ، کیارش دیلمی، نصرتیان ، مرحوم استکانچی ،همایون طبسی ، فرزان فغانی و مهدی شیرازی« ترکیبی از سبکهای موجود کشور» جهت شرکت دریک تورنمنت سه جانبه راهی سوئد می شوند، ودر این رقابتها تیم ایران موفق می شود با اقتدار تیمهای سوئد و دانمارک را شکست داده و مزه اولین قهرمانی را پس از تاسیس فدراسیون بچشد ...
در سال 1353 اولین دوره مسابقات قهرمانی باشگاههای ایران برگزار می شود.
شهرستانها هنوز تیمی دست وپا نکرده اند که در این رقابتها شرکت کنند این مسابقه با حضور سه تیم آغاز می شود« دو تیم آکادمی » و یک تیم « بولینگ » که دو تیم آکادمی در پایان اول و دوم می شود و تنها تیم شوتوکانی یعنی « بولینگ» نیز به سکوی سوم می ایستد .
تیم ایران مجدداً به یک مسابقه بین المللی دیگر اعزام می شود این بار برلین آلمان و تیمهای شرکت کننده انگلیس ، ایران وآلمان و نفرات تیم ایران عبارت بودند از: اتحاد مشفق ، سلیمی ، احسانی ، دیلمی ، نصرتیان ، فغانی ، معصومی ومرحوم کامران کیهانی ...
در سال 1354 مسابقات قهرمانی « تیمی» کشور با شرکت کلیه کاراته کاهای، شوتوکان ، کان ذن و وادوریو در تهران برگزار می شود، در این رقابتها نیز آکادمی کاراته سکوهای اول و دوم راتصاحب می کند و تیم دانشگاه تهران سوم می شود.
در همان سال یک مسابقه دوجانبه بین تیمهای منتخب تهران و شیراز که در حقیقت بر جسته ترین کاراته کاهای آن روز در آن حضور داشتند در دانشگاه شیراز برگزار می شود که در رده بندی تیمی تهران و در انفرادی علیرضا احسانی « اول» و بهرام طبرائی دوم می شود .
در زمستان 1354 یک رویداد مهم را در تهران شاهد هستیم مسابقه رفت و برگشت تیمهای ایران و آلمان، این مسابقه طی دو روز در سالن 12 هزار نفری آزادی برگزار میشود این مسابقه به صورت رفت و برگشت انجام شد که درهر دو مرحله ایران با قاطعیت آلمان شکست داد...
ترکیب تیم ایران در این رقابتها عبارتند از : اتحاد، سلیمی، دیلمی، خاویاری ، فغانی ، مشفق، آرین خو ، احسانی ومعصومی .
و اما در سال 1355 مسابقات قهرمانی اروپا در تهران و با حضور 14 تیم اروپائی برگزار میشود یک طلای انفرادی توسط معصومی و دو برنز توسط سلیمی و مشفق دست آورد ما از این مسابقات است…
در رقابتهای تیمی دردور اول در مقابل فرانسه تن به شکست داده واز گردونه مسابقات خارج شدیم.
در مسابقه ایران با فرانسه مشفق و احسانی بر حریفان چیره می شوند، مسابقه اتحاد به تساوی کشیده می شود ، بحرینی وطبرائی با امتیاز بالا مسابقه را واگذار می کنند و در نتیجه در امتیاز شماری ایران مغلوب فرانسه می شود و در یک رقابت خانگی که می توانست میدان خوبی برای هنر نمائی کاراته کاهای ما در آن دوران باشد تن به حذف از جدول مسابقات می دهد.
در همان سال یک دوره مسابقه تحت عنوان انتخابی تیم ملی کشور برگزار می شود، مشفق، سلیمی، اتحاد، احسانی، طبرائی، خاویاری و داریوش نبی به عنوان اعضاء تیم ملی انتخاب شده و راهی رقابتهای آسیاواقیانوسیه « اندونزی » می شوند در این مسابقات در کمیته تیمی ایران پس از ژاپن واندونزی در سکوی سوم آسیا و اقیانوسیه «آپوکو» می ایستد، تنها داور اعزامی ما در این رقابتها منصور مهتاش بود که موفق نمی شد در کلینیک داوری آسیا درجه ای را بدست آورد.
در سال 1977 «29 نوامبر تا5 دسامبر» تیم ملی ایران مرکب از فرخ مشفق « کاپیتان» جمشید سلیمی، محمد آرین خو، علیرضا احسانی، داریوش نبی ، مرتضی البرزی ومحمود شیزری با مربیگری فرهاد وارسته جهت حضور در چهارمین دوره مسابقات جهانی عازم توکیو می شوند تیم ایران دراین رقابتها در رشته کومیته تیمی پس از گذشتن از سد تیمهای آمریکا، هند ، اسپانیا با فرانسه بر سکوی سوم مشترک جهان می ایستد در این دور از رقابتها هلند اول میشود.
شاپور علی آبادی نیز به عنوان داور جهت حضور در کلاس داوری به توکیو عازم می شود که متأسفانه اوهم نمی تواند ازاین کلاس موفق بیرون آید .
در سال 1978 که مسابقه جهانی در تایوان برگزار می شد رئیس فدراسیون ورزشهای رزمی
« شهریارشفیق » که جایگزین فدراسیون کاراته شده بود از اعزام تیم ایران خودداری کرد واین تیم نتوانست با حضور خود از عنوان دوره پیش « توکیو» دفاع کند .
در دوران انقلاب وپس ازبه بار نشستن آن طی « سالهای 1356 به بعد » فدراسیون فنون رزمی جای فدراسیونهای کاراته ،تکواندو و جودو رامی گیرد.
به دلیل شرایط انقلاب وجنگ تحمیلی، از مسابقات جهانی وآسیائی دور می مانیم تنها در سال 1985 بایک تیم نیم بند عازم هلند می شویم .
دراین سال تیم ملی ایران در حالی انتخاب شد که مسابقه انتخابی تهران با غیبت نزدیک به 300 کاراته های کمربند قهوه ای و سیاه وقهرمانان مسابقات آسیائی و جهانی از سبکهای رسمی کشور انجام گرفت .
استانها هم وضعی مشابه داشتند ،در حقیقت تیم ملی واقعی وقوی برگزیده نشد،معلوم بود که تیم اعزامی در شاخص یک تیم واقعی وکامل بدوربود ونخواهد توانست در این رقابتها توفیقی ولو نسبی رابه دست آورد .تنها شرکت کننده ای که توانست خود راتا مرحله پنجم بالا بکشد وبه عنوان موفق ترین کاراته کای این رقابتها ازکشورمان معرفی شود «حبیب اله ناظریان رئیس فعلی فدراسیون کاراته بود»
درسال 1376 ودر زمان ریاست مهدی محمد زاده در فدراسیون کاراته یک رویداد مهم بین المللی دیگردر ایران انجام می شود وآن برگزاری مسابقات جام وحدت بود که با شرکت تیمهای ملی ،ایتالیا،ترکیه ،سوریه ،پاکستان وسه تیم از ایران برگزار شد که ملی پوشان ایران با هدایت علیرضا احسانی موفق شدند مقام نخست این رقابتها رابه خود اختصاص دهند ،مسابقات تیمهای دیگرایران عبارت بودند از : مرحوم خادمیان ومهراد نخعی .
درسال 1368 مهدی محمدزاده در فدراسیون کاراته جای خودرا به محمد علی زمانی می دهد واونیز چند ماه بیشتر برصندلی ریاست فدراسیون نمی نشیند و حبیب اله ناظریان جای او را می گیرد ناظریان پیش از این ریاست هیات کاراته اصفهان را عهده دار بود ..
به محض حضور ناظریان در فدراسیون کاراته پس از 13 سال دوری از صفحه های بین المللی تیم ایران عازم مسابقات اقیانوسیه و آسیائی (استرالیا) می شود و در این رقابتها ایران کاری می کند کارستان ، اولین مدال طلا ، نقره و برنز تاریخ کاراته ایران را در رشته کومیته انفرادی به دست می آورد..
ترکیب تیم ایران راعلیرضا سلیمانی فخر، علیرضا تاجیک، فریبرز جهانبخش، شعبان ساعدی ، افشین کشاورز ، حسین شعفی ، و محسن ونکی در کومیته وبرادران پور صمدی و محمد بهرامی در کاتا تشکیل می دادند ...
تیم ایران در این رقابتها با مدال طلای علیرضا تاجیک، نقره جانبخش و برنز ونکی ، شعفی وساعدی در مجموع رده بندی به مقام سوم آسیا میرسد.
در سال 1990 تیم ملی ایران به مسابقات بین المللی ایتالیا دعوت شد و تیم ایران موفق شد مقام نخست مسابقات بین المللی ایتالیا را از آن خود کند، اعضاء تیم ایران که در مسابقات ایتالیا حضور پیدا کردند، عبارت بودند از : حسین شعفی- فریبرزجهانبخش- علیرضا تاجیک- شعبان ساعدی- محسن ونکی- پیمان زعفری زاده(کرمان) با مربیگری علیرضا احسانی و حمید خندان و…
در سال بعد 1991 تیم ملی جوانان به مسابقات بین المللی ایتالیا رفت و این بار نیز تیم جوانان ما با مربیگری علیرضا سلیمانی موفق شد قهرمان این تورنمنت شود.
این سلسله موفقیتها در زمان ریاست ناظریان بر فدراسیون کاراته یکی پس از دیگری بدست آمد و همانطور هم ادامه یافت و در مسابقات آسیائی نیوزیلند، تایوان، فیلیپین، اندونزی و ….
و جهانی مالزی ، آفریقای جنوبی ، برزیل و آلمان و دهها تورنمنت و همچنین مسابقات آسیائی و جهانی جوانان صدها مدال با ارزش طلا، نقره و برنز نصیب کشورمان شود.
و همه این موفقیتها باعث شد که کاراته کشور ما بتواند از اعتبار بالائی در دنیای کاراته برخوردار شود و به عنوان قطب اصلی کاراته آسیا و یکی از تیمهای صاحب نام کاراته جهان مطرح شود.
منبع:
سایت فدراسیون کاراته www.ikf.ir
کاراته (به ژاپنی: 空手) نوعی هنر رزمی متعلق به جزایر ریوکیو است، جاییکه امروز در اوکیناوا در ژاپن قرار دارد.
این رشته از ترکیب روشهای جنگی بومی این منطقه معروف به ته (معنی تحتاللفظی: دست) و هنرهای رزمی چینی که در ژاپن به کنپو معروف است، پدید آمدهاست.
کاراته یک هنر رزمی مبتنی بر ضربه زدن است که از ضربات مشت، لگد، زانو، آرنج و تکنیکهای دست باز مانند دست چاقویی تشکیل میشود. در برخی سبکها فنون گلاویزی، قفل مفصل، مهاری، پرتابی و ضربه به نقاط حساس نیز آموزش داده میشود.هنرجویان این رشته کاراتهکا نامیده میشوند.
کاراته دارای قدمتی پنج هزار سالهاست و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن بودیدهاراما است که حدود ۵۲۵ سال قبل از میلاد مسیح میزیستهاست. وی که از پیشوایان مذهبی بودایی بود، به تنهایی از هند به راه افتاد و پس از راهپیمایی چند هزار کیلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبیعی بسیار مشکل موجود در آن زمان به چین رسید و در ایالت هون نان و معبد شائولین اقامت گزید. تعالیم بودیدهاراما شامل تمرینات شدید انضباطی و رعایت پرهیزکاری بود. وی ۹ سال رنج و ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردانش نیز بتوانند در مقابل ساعتهای طولانی تفکر و اندیشه تاب مقاومت بیاورند و نیز با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دین را سد راه خود میدیدند به مبارزه و مقابله برخیزند ۱۸ حرکت تمرینی را ابداع نمود که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی است.
کاراته امروزی شکل تکامل یافتهای از کمپوی چینی (بوکس چینی) میباشد که در ابتدا اوکیناوا ته نامیده میشد. از هنگامی که حکومتهای استبدادی در چین سلسله کینک ۱۶۴۴ سلسله ساتسوما در اوکیناوا به منظور جلو گیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع استفاده از شمشیر را به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاحهای رزمی اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر باعث شکوفایی هرچه بیشتر کاراته شد.
تکامل کاراته تا سده نوزدهم در جزایر ریوکیو پیش از آن که به قلمرو ژاپن ملحق شود، اتفاق افتاد. در اوایل سده بیستم در پی دورانی از تبادلات فرهنگی بین ریوکیو و ژاپن به سرزمین اصلی ژاپن معرفی شد. در ۱۹۲۲ وزارت آموزش ژاپن گیچین فوناکوشی (بنیانگذار کاراته مدرن) را برای نمایش کاراته به توکیو دعوت کرد. گیچین فونا کوشی توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگر از هنر جویان که تحت تعلیم بزرگترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند، تکنیکهای سنتی را با یکدیگر ترکیب نموده و سبکهای متعددی از کاراته را به وجود آوردند.
در ۱۹۲۴ دانشگاه کیو نخستین باشگاه دانشگاهی کاراته را تأسیس کرد و تا سال ۱۹۳۲ در تمام دانشگاههای اصلی ژاپن باشگاههای کاراته بر پا شده بود. در این دوران که نظامیگرایی ژاپنی اوج گرفته بود، نام این رشته از واژهای با معنی تحتاللفظی «دست چینی» به واژهای همنوا با معنی «دست خالی» تغییر کرد. البته هر دو کلمه کاراته تلفظ میشوند. این تغییر نشانگر اشتیاق ژاپنیها به معرفی این رشته به عنوان یک هنر رزمی ژاپنی بود. پس از جنگ جهانی دوم اوکیناوا یک قرارگاه نظامی مهم ایالات متحده آمریکا شد و تمرین کاراته در میان نظامیان ساکن این جزیره محبوبیت یافت.
فیلمهای سینمایی رزمی دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ کمک زیادی به افزایش محبوبیت کاراته کردند و به گشایش باشگاههای کاراته در بسیاری از نقاط دنیا منجر شدند.
شیگارو اگامی مدرس ارشد شوتوکان دوجو معتقد است «اکثر هنرجویان کاراته در کشورهای دیگر کاراته را فقط برای تکنیکهای مبارزهای آن دنبال میکنند...فیلمهای سینمایی و تلویزیونی، کاراته را به مثابه روشی جادویی برای جنگیدن معرفی میکنند که قادر به کشتن یا مجروح کردن حریف در یک چشم بر هم زدن است...رسانههای جمعی یک هنر ساختگی را معرفی میکنند که بسیار دور از واقعیت است.» شوشین ناگامینه نیز معتقد است «کاراته را میتوان یک نبرد درونی یا ماراتونی توصیف کرد که تمام عمر طول میکشد و موفقیت در آن تنها از مسیر خویشتنداری، تمرین سخت و ابتکارات خلاقانه میسر است.»
برای بسیاری از هنرجویان، کاراته یک تمرین عمیق فلسفی است. کاراته-دو به آموزش اصول اخلاقی میپردازد و میتواند جنبه معنوی برای پیروان آن داشته باشد. امروزه کاراته برای کمال شخصی، دفاع شخصی، و به عنوان یک ورزش آموخته میشود. کاراته در برنامه بازیهای جهانی، و بازیهای آسیایی قرار دارد. این رشته از سوی کمیته بینالمللی المپیک هم به رسمیت شناخته شده اما تاکنون نتوانسته است وارد برنامه بازیهای المپیک شود. در سال ۲۰۰۵ این رشته تا آستانه ورود به المپیک ۲۰۱۲ لندن پیش رفت اما در جریان رأیگیری کمیته بینالمللی المپیک نتوانست اکثریت دوسوم آراء برای ورود به المپیک را کسب کند . رشته کاراته در فهرست رشته های ورزشی حاضر درالمپیک 2020 توکیو قرار گرفته است. تعداد کاراته کاران در سراسر جهان بیش از 100 میلیون نفر اعلام شده است.
منبع:
سایت https://www.yjc.ir/
کاراته یک هنر رزمی ژاپنی است که جنبه های جسمانی آن به دنبال توسعه ی حرکات بدنی دفاعی و ضد حمله است. مضامین آموزش سنتی کاراته مبارزه و دفاع از خود است، اگرچه هدف جنبه های روحی و اخلاقی آن، پیشرفت کلی افراد است. این امر از طریق نظم و انضباط و تلاش مداوم مورد نیاز در تمرین، تسهیل می شود.
اگر بخواهیم کاراته را در یک جمله توصیف نماییم، مناسب ترین توصیف که شاید بحث انگیز باشد این است که "شما در کاراته هیچ وقت ابتدا حمله نمی کنید". این پندی از گیچن فوناکوشی اهل اوکیناوا است که کاراته را در سال 1922 به ژاپن آورد و به عنوان پدر کاراته ی مدرن پذیرفته شده است.
کلمه کاراته ترکیبی از دو کانجی (کاراکتر چینی) است : کارا به معنای خالی و ته به معنای دست؛ بنابراین کاراته به معنای دست خالی است. پیشوند دو، به معنای راه است و کاراته دو به این امر اشاره دارد که کاراته همچون روش کلی زندگی است که فراتر از برنامه های دفاع شخصی می باشد. در کاراته دو سنتی فرض می شود که فرد مبارزه می کند و کوشش می کنند تا در مقابل خودش به برتری دست یابد.
منبع: ترجمه شده توسط آزاده سادات مقدم نیا از سایت https://www.tulane.edu/
سنسی(先生) یک کلمه ژاپنی است که به معنای واقعی کلمه به عنوان "کسی که قبل از دیگری به دنیا آمده" ترجمه شده است. در استفاده عمومی، با شکل مناسب، آن پس از نام فرد مورد استفاده قرار می گیرد، و به معنای "معلم"است، و این کلمه به عنوان یک لقب برای اشاره یا مورد خطاب قرار دادن معلم ها، استادان، متخصصانی مانند وکلا، حسابدار قسم خورده، پزشکان، سیاستمداران، روحانیون، و دیگر چهره های دارای اقتدار مورد استفاده قرار می گیرد. این کلمه همچنین به منظور نشان دادن احترام به کسی که به سطح خاصی از تسلط در شکلی از هنر و یا سایر مهارت ها مورد استفاده قرار می گیرد به عنوان مثال رمان نویسان، موسیقی دانان، هنرمندان و رزمی کاران به این صورت مورد خطاب قرار می گیرند.
ریشه شناسی
دو کاراکتری که این کلمه را تشکیل می دهند را می توان به طور مستقیم به عنوان "به دنیا آمده قبل از" ترجمه کرد و به کسی که بر اساس خرد برخواسته از سن و تجربه می آموزد دلالت دارد.
این کلمه با صفت大،تلفظ شده "دای" پیشوند شده است، که به معنای "بزرگ" است،و غالبا "استاد بزرگ" ترجمه شده است. این کلمه مرکب "دای-سنسی"، برخی اوقات به منظور اشاره به سنسی ارشد در مدارس خاص یا سنتی، به خصوص در سیستم iemoto مورد استفاده قرار می گیرد. برای عضو ارشد یک گروه که به سطح سنسی نرسیده است، اصطلاح سن پای senpai (先輩) مورد استفاده قرار می گیرد؛ در ورزشهای رزمی این به خصوص برای ارشدترین عضو غیر سنسی مورد استفاده قرار می گیرد.
سن پای Senpai به معنای دانش آموز یا تمرین کننده ای است که تمرین کاراته را زودتر شروع کرده است.
کوهای Kohai)) کسی است که دیرتر از دیگری یا سایر تمرین کنندگان شروع کرده است.
اجازه بدهید مثالی بزنم. اگر شما تمرین خود در دوجو را در ژانویه 2000 شروع کرده باشید برای تمام دانش آموزانی که دیرتر، از فوریه 2000 شروع کرده اند سن پای(( Senpai هستید. شما برای تمام تمرین کننده هایی که تمرین را قبل از شما شروع کرده اند کوهای (Kohai) هستید.
منبع: ترجمه شده توسط آزاده سادات مقدم نیا از https://en.wikipedia.org، http://karatecoaching.com/