سانچین داچی

سانچین داچی (ایستادن به شکل ساعت شنی )

در این نوع ایستادن اندازه عرض شانه را حفظ نموده بطوریکه سرپنجه هر دو پا 45 درجه متقاطع و فاصله طولی ، یک کف پا می باشد . زانوها به داخل خم شده و وزن بدن بصورت مساوی تقسیم میگردد . پاشنه ی پای جلو با سرپنجه ی پای پشت در یک خط قرار دارد .

فاصله ی طولی به اندازه یک کف پا و فاصله عرضی به اندازه عرض شانه

حرکت بصورت هلالی از داخل به خارج

مواته از پای جلو

منبع:

کتاب کیوکوشین کای کاراته

کتاب آموزش، آزمون، ارتقا در کیوکوشین کاراته

داچی (ایستادن در کاراته) Dachi

برای پیشرفت در کاراته و بخصوص در انجام تکنیکها ، بسیار مهم است که کاراته کا طرز ایستادن صحیح را ضمن حفظ تعادل بیاموزد . زیرا انجام سریع و کامل تکنیکهای کاراته که با قدرت و بدون وقفه باید صورت گیرد ، نیاز به ایستادنی محکم و مطمئن دارد .

ایستادن در کاراته به داچی موسوم است و در انجام یک داچی خوب باید قسمت بالای بدن همواره در حالت عمودی قرار گیرد . در کاراته داچی های مختلفی وجود دارد که هریک کاربرد خاصی داشته و در شرایط خاصی باید بکار گرفته شود.

تقسیم بندی انواع داچی ها بر اساس تقسیم بندی وزن بدن بر روی پاها را در نمودار زیر مشاهده می کنید. 

مختصات پا در کیوکوشین کاراته

سوکوتو (Sokuto)

تیغه خارجی پا

 

هایسوکو (Haisoku)

سطح روی پا

 

چوسوکو(Chusoku)

نرمه ی سینه ی پا

 

هیزا(Hiza)

عضله ی بالای مفصل زانو

 

کاکاتو(Kakato)

پاشنه ی پا

 

تایسوکو(Taisoku)

تیغه ی داخلی پا

مختصات دست در کیوکوشین کاراته

هایتو(Haito)

تیغه ی داخلی دست در حالت باز

شوتو (Shuto)

تیغه خارجی دست در حالت باز

شوتی(Shotei)

سینه ی دست

 

کوکن(Koken)

سطح بالای مچ دست

 

توهو(Toho)

انگشت شست و سبابه بصورت دهان ببر

ریو توکن(Ryoto ken)

 

کی کو(Keiko)

نوک پنج انگشت دست

 

سیکن(Seiken)

برآمدگی مفصل دست در حالت مشت گره شده

اوراکن(Uraken)

سیکن از زاویه خارجی دست

 

تتسوئی(Tettsui)

تیغه ی خارجی دست در حالت گره شده

 

نوکیته(Nukite)

نوک انگشت دست

 

 

هیجی(Hiji)

آرنج

منبع: کتاب کیوکوشین کای کاراته

نحوه بستن کمربند در کیوکوشین کاراته

ری (احترام) در کیوکوشین کاراته

تواضع و احترام در هنرهای رزمی جزو مسائل لاینفک و از ویژگی های فرهنگ مردمان شرق می باشد. در روش کیوکوشین هنرجو می آموزد که کاراته با تواضع شروع و با تواضع خاتمه می یابد از اینرو ادای احترام (که به صورت ایستاده و نشسته انجام می پذیرد) از بدو ورود به محل تمرین (دوجو) به استاد و افرادی که دارای درجات بالاتر می باشند الزامی است.

 ادای احترام در حالت ایستاده (تاته)

در ابتدا دستها همانند تصویر بطور متقاطع جلوی سینه قرارگرفته و بصورت معمولی (نه خیلی سریع و نه خیلی آهسته ) در امتداد کمر پایین آورده می شوند و در این وضعیت کمر کمی به جلو مایل شده و نگاه به سمت روبرو می باشد کلمه (( اوس )) ادا می گردد .

ادای احترام در حالت دوزانو(سیزا)

در این حالت بصورت دوزانو نشسته و مشتها را در طرفین قرار می دهیم بدن کاملا عمودی و سر روبرو قرار می گیرد . جهت اجرا مشتها را روی زمین قرار داده و از قسمت کمر خم می گردیم نگاه به سمت مقابل قرار گرفته و کلمه اوس ادا می گردد .

منبع : کتاب کیوکوشین کای کاراته

ارکان کاراته

کاراته را می توان به چهار رکن تقسیم کرد:

1- تمرکز : خالی کردن ذهن و روان از هرچه درآنست ، تنها به سوژه مورد نظر فکر کردن ، بکارگرفتن همه توان مغز و اندیشه تا رسیدن به نتیجه مطلوب را تمرکز گویند . تمرین ساده آن در کلاسهای کاراته همان ذن است . از هنرجویان تقاضا میشود روی چیز خاصی فکر کنند ، یا حداقل سعی کنند .

تمرکز فکر در مبارزات کاراته مسئله بسیار مهمی است ، آنانی پیروزند و بر حریف خود راحت تر غلبه می کنند ، که بتوانند فکر خود را روی حرکات و تکنیک هایی که اجرا می کنند ، متمرکز کرده و مسلط باشند و در همین حال افکار اضافی را ، از مغز خود خارج کنند .

2- انتخاب : بعد از آنکه کاراته کا فکر را در حیطه ی خود از مشغولیات اضافی خالی نگه داشت ، می تواند دست به گزینش یا انتخاب درستی از تکنیک و زمان اجرای آن در برابر حریف بزند ، و خیلی راحت در مقابله با ضربه وارده ، عکس العمل نشان داده و با انتخاب صحیح او را از پای درآورد .

قدرت تصمیم گیری و انتخاب به موقع یکی از ارکان مهم در کاراته می باشد که در اثر ممارست و سالها تمرین به شکل ناخودآگاه در شخص بروز خواهد کرد .

3- سرعت : چون حرکات کاراته مفصلی است ، لذا سرعت یکی از عوامل بسیار مهم در اجرای تکنیک می باشد . در کشتی یا جودو به علت اینکه ، حرکات دو حریف عضلانی و کششی می باشد ، وزن دو نفر مقابل تاثیر زیادی در مبارزه دارد . حرکات سریع مفاصل نقش بارز و پراهمیتی در مبارزات و تمرینات دارد ، از طرف دیگر بخاطر همین مسئله (مفصلی بودن حرکات) ، هیچ محدودیت سنی خاصی برای ورزش کاراته وجود ندارد و از طفلی خردسال تا پیرمردی مسن می توانند کاراته کار کرده و مبارزه کنند .

4- دقت : دقیق بودن از خصایص اصلی یک مبارز خوب کاراته است ، چه اگر او در حین مبارزه دقت نکند مواظب حرکات و جابجایی حریف نباشد ، با وجود دارا بودن ویژگی های مطلوب ، بزودی از پای درآمده و نقش برزمین می شود ، ولی چشمان تیز بین با احساسی قوی و اعصابی مسلط که هر حرکت ، ولو کوچک حریف را با دقت و اغماض در نظر گرفته و می سنجد ، به محکمی و پرتوان به خود متکی بوده و پیروز می شود .

نهایتا با تمرکز فکر ، انتخاب درست تکنیک و اجرای سریع و دقیق آن به محل مورد نظر است که پیروزی یک مبارز را تعیین می کند نه چیز دیگری .

منبع: کتاب راهی به نهایت حقیقت

معنا و مفهوم رنگ کمربند در کیوکوشین کاراته

ترتیب کمربند ها در کیوکوشین  به شرح زیر می باشد.

کمربند اول: کمربند سفید (شیرو ا̛بی )

نشانه پاکی و صلح است. این درجه به منزله صفحه خالی می ماند که داستان بلندکاراته روی آن به نگارش در می آید.

کمربند دوم : کمربند نارنجی (اورنجی ا̛بی)

سمبل انرژی و همچنین نشانه پویایی و حرکت است ،رنگ نارنجی خستگی و بی رمقی را رفع میکند زیرا در این راه ریاضتها مضاعف وسختیها دو چندانند .

کمربند سوم : کمربند آبی (آا̛ای ا̛بی)

نشانه آرامش وصلح و همچنین به معنای وفاداری است،رنگ آبی از نظر سمبلیک همانندآب بی تلاطم دریاست .

کمربند چهارم : کمربند زرد(کرای ا̛بی)

سمبل عقل وخرد است و افق روشن را می توان از آن استنباط کرد. کمربند زرد نشانه ای از قدرت ذهنی است که موجب پیشرفت بلامانع می شود و در عضلات انرژی تولید میکند.

کمربند پنجم: کمربند سبز (میدوری ا̛بی)

نشانه رشد وشکوفایی است .نماد تعادل و توازن نیز میباشد در این رنگ جسم وروح هماهنگ شده و انرژیهای منفی و مثبت بدن را متعادل می سازد.از طرفی رنگ سبز سمبل استقامت ، اراده و پشتکار میباشد .

کمربند ششم: کمربند قهوه ای (چایر ا̛بی)

سمبل استحکام و قوت واقتدار است .قهوه ای نشانه شرایط ویژه و مطلوب فیزیکی است.

 

کمربند هفتم : کمربند سیاه (کورو ا̛بی)

نمایانگر مرز مطلق است ،مرزی که از نقطه شروع گذشته و به نقطه پایان نرسیده است . کمربند سیاه نقطه مقابل سفید است .کمربند سیاه نشانه بلوغ و رشد ساختاری کاراته کا میباشد . به عبارتی رنگ سیاه همه رنگها را میخورد و در دل خود حل میکند.

منبع:

کتاب آموزش، آزمون، ارتقا در کیوکوشین کاراته

کمربند در کیوکوشین

بستن حمایل و کمربند ریشه در تاریخ دیرینه مبارزات اکثر ملل دارد که رفته رفته تا به امروز در بعضی از فرهنگها نقش کمربند بصورت سمبلیک در آمده است . حمایلها و شالهائی که برای نگه داشتن شمشیر وخنجر و انواع سلاحهای گرم و سرد مورد استفاده قرار می گرفت هم اکنون بعنوان میزان رشد و درجه پیشرفت هنرجویان رشته های رزمی مطرح است . در زبان ژاپنی به کمربند اوبی (Obi) گفته می شود.

در سیستم کاراته امروزی بستن کمربند به عنوان چند اصل حائز اهمیت است که به اختصار در ذیل توضیحاتی آورده شده است :

-  با بستن کمربند به دور کمر و گره زدن آن در نقطه (کی کائی تاندن ) تجمع و تمرکز نیروی درونی ((کی )) به نمایش گذارده میشود .

- کمربند در دوجوهای کاراته بیانگر موقعیت و جایگاه کاراته کا می باشد .

-  کمربند نگهدارنده لباس و وسیله ای است برای اجرای بسیاری ازتمرینات کلاسی .

منبع:

کتاب آموزش، آزمون، ارتقا در کیوکوشین کاراته

اعداد در کیوکوشین

شمارش اعداد از یک تا ده در زبان ژاپنی که در تمرینات کیوکوشین به کار می رود و کاراته کاها نیاز به یادگیری آن دارند به شرح زیر می باشد.

منبع:

سایت http://budosportskarate.dk/