ری (احترام) در کیوکوشین کاراته

تواضع و احترام در هنرهای رزمی جزو مسائل لاینفک و از ویژگی های فرهنگ مردمان شرق می باشد. در روش کیوکوشین هنرجو می آموزد که کاراته با تواضع شروع و با تواضع خاتمه می یابد از اینرو ادای احترام (که به صورت ایستاده و نشسته انجام می پذیرد) از بدو ورود به محل تمرین (دوجو) به استاد و افرادی که دارای درجات بالاتر می باشند الزامی است.

 ادای احترام در حالت ایستاده (تاته)

در ابتدا دستها همانند تصویر بطور متقاطع جلوی سینه قرارگرفته و بصورت معمولی (نه خیلی سریع و نه خیلی آهسته ) در امتداد کمر پایین آورده می شوند و در این وضعیت کمر کمی به جلو مایل شده و نگاه به سمت روبرو می باشد کلمه (( اوس )) ادا می گردد .

ادای احترام در حالت دوزانو(سیزا)

در این حالت بصورت دوزانو نشسته و مشتها را در طرفین قرار می دهیم بدن کاملا عمودی و سر روبرو قرار می گیرد . جهت اجرا مشتها را روی زمین قرار داده و از قسمت کمر خم می گردیم نگاه به سمت مقابل قرار گرفته و کلمه اوس ادا می گردد .

منبع : کتاب کیوکوشین کای کاراته

ارکان کاراته

کاراته را می توان به چهار رکن تقسیم کرد:

1- تمرکز : خالی کردن ذهن و روان از هرچه درآنست ، تنها به سوژه مورد نظر فکر کردن ، بکارگرفتن همه توان مغز و اندیشه تا رسیدن به نتیجه مطلوب را تمرکز گویند . تمرین ساده آن در کلاسهای کاراته همان ذن است . از هنرجویان تقاضا میشود روی چیز خاصی فکر کنند ، یا حداقل سعی کنند .

تمرکز فکر در مبارزات کاراته مسئله بسیار مهمی است ، آنانی پیروزند و بر حریف خود راحت تر غلبه می کنند ، که بتوانند فکر خود را روی حرکات و تکنیک هایی که اجرا می کنند ، متمرکز کرده و مسلط باشند و در همین حال افکار اضافی را ، از مغز خود خارج کنند .

2- انتخاب : بعد از آنکه کاراته کا فکر را در حیطه ی خود از مشغولیات اضافی خالی نگه داشت ، می تواند دست به گزینش یا انتخاب درستی از تکنیک و زمان اجرای آن در برابر حریف بزند ، و خیلی راحت در مقابله با ضربه وارده ، عکس العمل نشان داده و با انتخاب صحیح او را از پای درآورد .

قدرت تصمیم گیری و انتخاب به موقع یکی از ارکان مهم در کاراته می باشد که در اثر ممارست و سالها تمرین به شکل ناخودآگاه در شخص بروز خواهد کرد .

3- سرعت : چون حرکات کاراته مفصلی است ، لذا سرعت یکی از عوامل بسیار مهم در اجرای تکنیک می باشد . در کشتی یا جودو به علت اینکه ، حرکات دو حریف عضلانی و کششی می باشد ، وزن دو نفر مقابل تاثیر زیادی در مبارزه دارد . حرکات سریع مفاصل نقش بارز و پراهمیتی در مبارزات و تمرینات دارد ، از طرف دیگر بخاطر همین مسئله (مفصلی بودن حرکات) ، هیچ محدودیت سنی خاصی برای ورزش کاراته وجود ندارد و از طفلی خردسال تا پیرمردی مسن می توانند کاراته کار کرده و مبارزه کنند .

4- دقت : دقیق بودن از خصایص اصلی یک مبارز خوب کاراته است ، چه اگر او در حین مبارزه دقت نکند مواظب حرکات و جابجایی حریف نباشد ، با وجود دارا بودن ویژگی های مطلوب ، بزودی از پای درآمده و نقش برزمین می شود ، ولی چشمان تیز بین با احساسی قوی و اعصابی مسلط که هر حرکت ، ولو کوچک حریف را با دقت و اغماض در نظر گرفته و می سنجد ، به محکمی و پرتوان به خود متکی بوده و پیروز می شود .

نهایتا با تمرکز فکر ، انتخاب درست تکنیک و اجرای سریع و دقیق آن به محل مورد نظر است که پیروزی یک مبارز را تعیین می کند نه چیز دیگری .

منبع: کتاب راهی به نهایت حقیقت

معنا و مفهوم رنگ کمربند در کیوکوشین کاراته

ترتیب کمربند ها در کیوکوشین  به شرح زیر می باشد.

کمربند اول: کمربند سفید (شیرو ا̛بی )

نشانه پاکی و صلح است. این درجه به منزله صفحه خالی می ماند که داستان بلندکاراته روی آن به نگارش در می آید.

کمربند دوم : کمربند نارنجی (اورنجی ا̛بی)

سمبل انرژی و همچنین نشانه پویایی و حرکت است ،رنگ نارنجی خستگی و بی رمقی را رفع میکند زیرا در این راه ریاضتها مضاعف وسختیها دو چندانند .

کمربند سوم : کمربند آبی (آا̛ای ا̛بی)

نشانه آرامش وصلح و همچنین به معنای وفاداری است،رنگ آبی از نظر سمبلیک همانندآب بی تلاطم دریاست .

کمربند چهارم : کمربند زرد(کرای ا̛بی)

سمبل عقل وخرد است و افق روشن را می توان از آن استنباط کرد. کمربند زرد نشانه ای از قدرت ذهنی است که موجب پیشرفت بلامانع می شود و در عضلات انرژی تولید میکند.

کمربند پنجم: کمربند سبز (میدوری ا̛بی)

نشانه رشد وشکوفایی است .نماد تعادل و توازن نیز میباشد در این رنگ جسم وروح هماهنگ شده و انرژیهای منفی و مثبت بدن را متعادل می سازد.از طرفی رنگ سبز سمبل استقامت ، اراده و پشتکار میباشد .

کمربند ششم: کمربند قهوه ای (چایر ا̛بی)

سمبل استحکام و قوت واقتدار است .قهوه ای نشانه شرایط ویژه و مطلوب فیزیکی است.

 

کمربند هفتم : کمربند سیاه (کورو ا̛بی)

نمایانگر مرز مطلق است ،مرزی که از نقطه شروع گذشته و به نقطه پایان نرسیده است . کمربند سیاه نقطه مقابل سفید است .کمربند سیاه نشانه بلوغ و رشد ساختاری کاراته کا میباشد . به عبارتی رنگ سیاه همه رنگها را میخورد و در دل خود حل میکند.

منبع:

کتاب آموزش، آزمون، ارتقا در کیوکوشین کاراته

کمربند در کیوکوشین

بستن حمایل و کمربند ریشه در تاریخ دیرینه مبارزات اکثر ملل دارد که رفته رفته تا به امروز در بعضی از فرهنگها نقش کمربند بصورت سمبلیک در آمده است . حمایلها و شالهائی که برای نگه داشتن شمشیر وخنجر و انواع سلاحهای گرم و سرد مورد استفاده قرار می گرفت هم اکنون بعنوان میزان رشد و درجه پیشرفت هنرجویان رشته های رزمی مطرح است . در زبان ژاپنی به کمربند اوبی (Obi) گفته می شود.

در سیستم کاراته امروزی بستن کمربند به عنوان چند اصل حائز اهمیت است که به اختصار در ذیل توضیحاتی آورده شده است :

-  با بستن کمربند به دور کمر و گره زدن آن در نقطه (کی کائی تاندن ) تجمع و تمرکز نیروی درونی ((کی )) به نمایش گذارده میشود .

- کمربند در دوجوهای کاراته بیانگر موقعیت و جایگاه کاراته کا می باشد .

-  کمربند نگهدارنده لباس و وسیله ای است برای اجرای بسیاری ازتمرینات کلاسی .

منبع:

کتاب آموزش، آزمون، ارتقا در کیوکوشین کاراته

اعداد در کیوکوشین

شمارش اعداد از یک تا ده در زبان ژاپنی که در تمرینات کیوکوشین به کار می رود و کاراته کاها نیاز به یادگیری آن دارند به شرح زیر می باشد.

منبع:

سایت http://budosportskarate.dk/

مفهوم کیوکوشین کاراته

کیوکو به معنای نهایت و شین به معنای حقیقت می باشد.

 منبع:

ترجمه شده توسط آزاده سادات مقدم نیا از سایت https://www.kyokushinwla.com/

لباس کاراته

لباس کاراته که آنرا دوگی می نامند از یک شلوار و یک پیراهن تشکیل شده است که بر روی آنها یک کمربند که رنگ آن بیانگر درجه کاراته کا است نیز بسته می شود . پس از پوشیدن شلوار و پوشیدن پیراهن لبه چپ پیراهن را روی لبه راست آن قرار می دهیم .

منبع:

کتاب کیوکوشین کای کاراته

آرم سبک کیوکوشین

آرم کانکو که الهام گرفته از پیوستن انگشتان سبابه و شصتها می باشد به صورت سمبلیک روی بازوی چپ پیراهن نصب می گردد که نشان از قدرت و عمق و ژرفای کاراته در مرکز و دایره خارجی انسجام و همبستگی را نمایش می دهد و رنگ آن قرمز می باشد .

نوشته کیوکوشین به خط سنتی (کانجی) که روی سینه چپ پیراهن نصب می گردد و به رنگ آبی می باشد .

منبع:

کتاب کیوکوشین کای کاراته

معنای کاراته چیست؟

کاراته یک هنر رزمی ژاپنی است که جنبه های جسمانی آن به دنبال توسعه ی حرکات بدنی دفاعی و ضد حمله است. مضامین آموزش سنتی کاراته مبارزه و دفاع از خود است، اگرچه هدف جنبه های روحی و اخلاقی آن، پیشرفت کلی افراد است. این امر از طریق نظم و انضباط و تلاش مداوم مورد نیاز در تمرین، تسهیل می شود.

اگر بخواهیم کاراته را در یک جمله توصیف نماییم، مناسب ترین توصیف که شاید بحث انگیز باشد این است که "شما در کاراته هیچ وقت ابتدا حمله نمی کنید". این پندی از گیچن فوناکوشی اهل اوکیناوا است که کاراته را در سال 1922 به ژاپن آورد و به عنوان پدر کاراته ی مدرن پذیرفته شده است.

کلمه کاراته ترکیبی از دو کانجی (کاراکتر چینی) است : کارا به معنای خالی و ته به معنای دست؛ بنابراین کاراته به معنای دست خالی است. پیشوند دو، به معنای راه است و کاراته دو به این امر اشاره دارد که کاراته همچون روش کلی زندگی است که فراتر از برنامه های دفاع شخصی می باشد. در کاراته دو سنتی فرض می شود که فرد مبارزه می کند و کوشش می کنند تا در مقابل خودش به برتری دست یابد.

منبع: ترجمه شده توسط آزاده سادات مقدم نیا از سایت https://www.tulane.edu/

مفهوم کلمات سنسی، سن پای و کوهای

سنسی(先生) یک کلمه ژاپنی است که به معنای واقعی کلمه به عنوان "کسی که قبل از دیگری به دنیا آمده" ترجمه شده است. در استفاده عمومی، با شکل مناسب، آن پس از نام فرد مورد استفاده قرار می گیرد، و به معنای "معلم"است، و این کلمه به عنوان یک لقب برای اشاره یا مورد خطاب قرار دادن معلم ها، استادان، متخصصانی مانند وکلا، حسابدار قسم خورده، پزشکان، سیاستمداران، روحانیون، و دیگر چهره های دارای اقتدار مورد استفاده قرار می گیرد. این کلمه همچنین به منظور نشان دادن احترام به کسی که به سطح خاصی از تسلط در شکلی از هنر و یا سایر مهارت ها مورد استفاده قرار می گیرد به عنوان مثال رمان نویسان، موسیقی دانان، هنرمندان و رزمی کاران به این صورت مورد خطاب قرار می گیرند.

ریشه شناسی

دو کاراکتری که این کلمه را تشکیل می دهند را می توان به طور مستقیم به عنوان "به دنیا آمده قبل از" ترجمه کرد و به کسی که بر اساس خرد برخواسته از سن و تجربه می آموزد دلالت دارد.

این کلمه با صفت大،تلفظ شده "دای" پیشوند شده است، که به معنای "بزرگ" است،و غالبا "استاد بزرگ" ترجمه شده است. این کلمه مرکب "دای-سنسی"، برخی اوقات به منظور اشاره به سنسی ارشد در مدارس خاص یا سنتی، به خصوص در سیستم iemoto مورد استفاده قرار می گیرد. برای عضو ارشد یک گروه که به سطح سنسی نرسیده است، اصطلاح سن پای senpai (先輩) مورد استفاده قرار می گیرد؛ در ورزشهای رزمی این به خصوص برای ارشدترین عضو غیر سنسی مورد استفاده قرار می گیرد.

سن پای Senpai  به معنای دانش آموز یا تمرین کننده ای است که تمرین کاراته را زودتر شروع کرده است.

کوهای Kohai)) کسی است که دیرتر از دیگری یا سایر تمرین کنندگان شروع کرده است.

اجازه بدهید مثالی بزنم. اگر شما تمرین خود در دوجو را در ژانویه 2000 شروع کرده باشید برای تمام دانش آموزانی که دیرتر، از فوریه 2000 شروع کرده اند سن پای(( Senpai هستید. شما برای تمام تمرین کننده هایی که تمرین را قبل از شما شروع کرده اند کوهای (Kohai) هستید.

منبع: ترجمه شده توسط آزاده سادات مقدم نیا از https://en.wikipedia.org، http://karatecoaching.com/